lolipopo

prenses uyuyor. uyanıyor. sonra ağız dolusu gülümsüyor bize. annesinin tacını alıyor, küçük gülümsemesini veriyor yerine. günler geceler geçiyor. mutluluk böyle birşeymiş diyorum. yüzyıl boyunca aradığım mutluluk…

lolipopo” üzerine bir düşünce

  1. Merhabalar, sizi uzun zamandır “kuzey yıldızı” ndan takip ediyorum. Böyle bir adresinizin de olduğunu yeni öğrendim. Mutlu oldum. Okumaya devam edeceğim. Kendi çapımca bir blogum var, “DOST SİTELER” başlığına sizi de ekledim. Yani; bundan sonra sık sık buradayım.

    Saygıyla
    Lavinya Öz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir